Skąd ten „Bis”?

W 1928 r. w Poznaniu powstał kabaret „Ździebko” (dokładniej: Klub Artystyczno-Literacki „Ździebko”), po nim była „Różowa kukułka”, a jako ostatni przed wojną (1932-1935) działał kabaret literacki Klub Szyderców (kabaret bardziej w rozumieniu miejsca i formy spotkań artystycznych, niźli stałej grupy wykonawczej). Jego siedzibą była Kawiarnia pod Kaktusem przy Placu Wolności. Tworzyli dlań i występowali m.in.: Jan Sztaudynger, Artur Maria Swinarski, Ludwig Puget, Kazimierz Pluciński czy Magdalena Samozwaniec. 

Logo autorstwa Mirki Szawińskiej

Jakieś 75 lat później w poznańskim klubie Cafe Dylemat spotykają się trzy osoby (można powiedzieć, że były to rozmowy trójstronne) – muzycy Przemek Mazurek i Wojciech Winiarski oraz współwłaściciel lokalu – Krzysztof Krawiec. Wtedy to powstaje idea cyklicznych spotkań z piosenką, których nazwa zapożyczona zostaje z radiowej audycji Przemka – „Piosenki nieobojętne” (ta znów nazwa wywodzi się z pojęcia ukutego niegdyś przez Andrzeja Poniedzielskiego). Tak też, w marcu 2014 roku, odbywa się pierwszy Wieczór z Piosenką Nieobojętną z udziałem poznańskich artystów. Oprócz Przemka i stałej ekipy muzycznej po kilku Wieczorach dołączają na stałe Krzysztof Dziuba i Dominika Dobrosielska, a jesienią 2015 roku pojawia się Bartłomiej Brede, poeta i satyryk. Wtedy też, w październiku 2015 roku, po raz pierwszy na scenie pojawia się Klub Szyderców Bis.Naginając nieco fakty można więc powiedzieć, że jesteśmy kabaretem z niespełna 90-letnią tradycją – z małą przerwą w latach 1935-2015.